Zondag 12 augustus 2018
Na een flinke busreis springen we om 15:00 u op de fiets in Bassum, een stadje dat zijn aanwezigheid in de reisgidsen dankt aan zijn Stiftkerk. Al snel fietsen we door de uitgestrekte velden richting Bremen. De natuur is hier weelderig en weids, auto’s komen we amper tegen. Tegen 18:00 u zijn we in het prachtige centrum van Bremen, waar de ‘stadsmuzikanten’ heel populair zijn. De poten van de ezel worden meermaals gestreeld. Geluk afdwingen heeft zijn prijs natuurlijk 🙂
De Bremer Stadsmuzikanten
In Restaurant Edelweiss loeien de koeien in stilte (een video achter een ouderwets venster) en worden we bediend door mensen in lederhosen. Duitser kan het niet…
Maandag 13 augustus 2018
Na het ontbijt gaan we te voet onder het mooie station van Bremen door. Wat verder doemt het indrukwekkende Parkhotel voor ons op. Wat een grandeur! Daarna rijden we door de Brugerweide, een gigantisch park met vijvers en wandelpaden. Zo komen we naadloos in een natuurgebied aan. Het is er heerlijk fietsen.
Fischerhude is een gezellig stadje dat gekend is voor zijn kunstgalerijtjes en knusse cafeetjes. Via autovrije wegjes rijden we naar Quelhorn en Buchholz. Tegen 12:30 u zijn we aan de Pizzeria El Medano in Wilstedt. De lekkere pizza’s staan klaar, voor een spotprijsje. Daarna rijden we met de bus naar het hotel in Grevesmühlen, ongeveer 200 km verder. ‘Hotel am See’ is onze verblijfplaats voor de komende 4 nachten: klein en sympathiek. We worden er zeer warm verwelkomd. De ‘Wintergarten’ is de komende dagen ons territorium.
Dinsdag 14 augustus 2018
Vandaag vertrekken we aan ons hotel. We genieten van eindeloze landschappen met af en toe een boerderij. Zo komen we in Boltenhagen aan, een charmante badplaats met een rijke geschiedenis. Ooit is dit stadje weggespoeld door een vloedstorm. Later werd het heropgebouwd. Tijd voor een groepsfoto en wat vrije tijd.
Onze batterij zijn alweer opgeladen en dat is hard nodig. Na Boltenhagen komen we op stuk kustweg om ‘U’ tegen te zeggen. De weg hobbelt constant. Klimmen – dalen – klimmen – dalen. Geen kilometer ‘plat’. Iedereen legt het traject af op eigen snelheid. Met voldoende afstand omwille van de veiligheid.
Soms zijn er wat verzakkingen. Een deel van de kliffen verdwijnt jaarlijks onder invloed van storm en het beuken van de zee. De natuur regeert hier. Toegegeven, de weg is buitengewoon mooi. Rechts de zee met een stukje bos, links de uitgestrekte velden. Af en toe een restant van de vroegere DDR. Soms snuif je hier echt nog een vleugje ‘communisme’ op.
Karakteristieke strandhutjes sieren de stranden
We naderen Travemunde met rasse schreden. Nog even een natuurpark door rijden, een knuppelpad, een grindwegje…. We nemen in Priwall de ferry en komen zo omstreeks 13:00 u in Travemunde aan. We krijgen vrije tijd om wat rond te struinen, te eten, te shoppen. Er komt een ware zondvloed : regen, regen, regen. Gelukkig zijn we ondertussen allemaal ergens ‘onder dak’.
Om kwart na vier ontschepen we voor een boottochtje van 105 minuten op de Trave. Varen van Travemunde naar Lübeck is een waar plezier. De combinatie van natuur en industriële bedrijvigheid in de haven is uniek. Sommigen profiteren van het boottochtje om een dutje te doen, anderen nemen de tijd om te reflecteren of simpelweg te genieten van al dat moois.
Varen langs de ‘onderwatermuur’
Lübeck, de koningin van de Hanzesteden, was ooit een van de grootste en machtigste steden van Duitsland en de wereld. De naam van de stad was eeuwenlang een synoniem voor vrijheid, recht en welvaart. Er hangt nog altijd een middeleeuwse sfeer. Logisch dat de Unesco grote delen van de oude stad erkende als Werelderfgoed. Je struikelt over de monumenten in baksteengotiek. Een mooi voorbeeld is de Holstentor, een overgebleven toegangspoort uit de 15e eeuw. Ook het stadhuis op de Markt springt in het oog: de bouw ervan begon in 1226. Het is één van de belangrijkste stadhuizen van Duitsland en dé trots van de Lübeckse burgerij. We mogen ook de marsepein niet vergeten, uitgevonden door de Lübeckers.
Woensdag 15 augustus 2018
We rijden met de bus naar Bad Doberan. We snuiven eerst de grandeur op van dit stadje, dat vooral gekend is voor zijn paardenrennen. Er is ook een stoomtreintje dat toeristen naar de zee brengt. Voor ons geen treintje, maar een tweewieler.
Oude schilderij van Bad Doberan
Onze eerste stop van de dag is aan het poepsjieke hotel in Heiligendamm. Een nachtje kost hier ongeveer 300 euro. Dan wordt jouw luxe-auto ook wel door een buitenwipper naar de parking gereden. Luxe heeft zijn prijs. Wij verkiezen een iets sympathiekere stop. In het Loungecafé Deck sta je bij wijze van spreken met je voeten in de zee, terwijl je geniet van een lekkere koffie of een grote pint.
Een mini EHBO-ingreep
Het vervolg van de tocht is wondermooi maar bijzonder druk. Het is een van de meest populaire fietstrajecten van de Oostzee. Ook de wandelaars spelen ons parten. Af en toe file.
We komen al snel aan in het stadje ‘Ostseebad Kühlungsborn’. We krijgen eerst wat vrije tijd en daarna stoppen we aan een oude wachttoren van de DDR. Enkele moedigen klimmen naar de top. Anderen bezoeken het mini-museumpje. We worden er zeer warm onthaald door een sympathieke man die ooit mee op de barricades stond. Samen met 250.000 andere Oost-Duitsers ging hij betogen in Leipzig. Daarna viel ‘de Muur’.
’s middags stoppen we lang in het haventje van Rerik. Het is er bijzonder gezellig. Hoog tijd om op krachten te komen en bij te tanken. Met opgeladen batterijen rijden we via Roggow en Rakow naar Pepelow. De wind speelt ons vandaag serieus parten. Daarom stoppen we een tijdje in Stove. Er is een dorpsmuseumpje met Hollandse molen. En er zijn heerlijke verse en reuzegrote ‘Kuchen’. Gelukkig komt Wismar in ’t zicht! Er is zelfs nog tijd om het pittoreske centrum te verkennen.
Donderdag 16 augustus 2018
We starten aan de windmolen van Dorf Mecklenburg. Al snel fietsen we op een mooi wegje langs een spoorlijn en aan een meer in het bos. We doorkruisen het natuurpark Döpe. Kilometerslang rijden we op een hobbelig pad, zelfs een stukje door het zand. Even op de tanden bijten.
In Flessenow stoppen we aan de Seecamping van een Nederlander. Een prachtige plek. Bovendien ook de geknipte plek om onze kleren af te stoffen en een koffie te drinken.
We hobbelen verder op een bospad langs het water. Het lijkt een beetje mountainbiken maar het is wondermooi!
We rijden langs een grote weg naar Leezen. ’s Middags stoppen we bij Linda aan een duikcamping aan het meer. Het is een prachtige plek! Linda is een beetje overdonderd. Er is nl. ook een verjaardagsfeestje gepland. Maar kom, we hebben tijd en genieten van het zonnetje en het lekkere eten uit grootmoeders keuken. Bovendien super betaalbaar.
Zicht op het meer
Vanaf nu is het alleen nog fietsen langs het meer tussen de bomen. Af en toe een mooie villa, een strandje,…. En een zicht op het kasteel om in te kaderen. Onze eindstop is net voorbij het Kasteel van Schwerin, op een steenworp van het centrum.
Een landschap om in te kaderen
Schloss Schwerin is een 19e eeuws pronkstuk. De Mecklenburgse Hertog Friedrich-Franz I liet zich voor de bouw inspireren op het Chambordkasteel aan de Loire. Later was het een museum en in 1948 de zetel van het parlement. Tussen 1952 en 1981 gebruikte de DDR het als school voor kleuterleiders. Ze voerden drastische wijzigingen door in het gebouw, zoals het plaatsen van betonnen muren. Sinds 1990 wordt het slot gebruikt door het parlement van de deelstaat Mecklenburg-Voor-Pommeren.
Romantiek troef in Schwerin
Donderdag 16 augustus 2018
Het is tijd om afscheid te nemen en na te genieten van een prachtige reis: een onvergetelijke natuur, boeiende steden en een rijke geschiedenis. En een fantastische groep! Altijd goedgemutst, gedisciplineerd en hulpvaardig. En in moeilijke momenten elkaar een duwtje in de rug geven…
