Marokko is gekend voor zijn mysterieuze koningssteden, riads en moskeeën. Onze roadtrip door het ongekende zuiden van Marokko had andere dingen in petto: authentieke ontmoetingen, een vleugje woestijn, een duik in de Berbercultuur en onvergetelijke wandelingen door vruchtbare oases.
Zaterdag 6 oktober 2017
Het is zaterdagochtend. We worden wakker met de Atlantische Oceaan aan onze voeten én een heerlijk ontbijt in Hotel ‘Un Thé au bout du monde’. We zijn helemaal klaar voor een tocht naar Guelmin, de poort naar de Sahara én de stad van de blauwe gewaden. Vandaag is het hier verzamelen geblazen op de grote kamelenmarkt.
We praten er alle talen van de wereld (Frans, Spaans, 2 woordjes Berber en vooral veel gebarentaal) en voelen ons onmiddellijk ingeburgerd. ’s Middags maken we een wandeling in de prachtige oase van Tighmert. Onze gastheer Abdou wacht ons op.
“Soyez les bienvenues” is hier geen loze uitdrukking. Hij loodst ons door de Palmeraie langs irrigatiekanaaltjes naar een eeuwenoude lemen kasba. In deze grot van Ali Baba zijn honderden voorwerpen uit de woestijn opgestapeld. We krijgen tekst en uitleg.
Zondag 7 oktober 2017
Het is nog geen middag en er hangt alweer een verrassing in de Marokkaanse lucht. Sidi Ifni is een oude Spaanse enclave waar je een vleugje koloniale grandeur opsnuift. De stad werd pas in 1969 door de Spanjaarden verlaten. Na een telefoontje met de burgemeester van Sidi Ifni, gaan de deuren van de oude Spaanse ‘Cine Avenida’ voor ons open.
Al snel geraken we aan de praat met 2 sympathieke mannen. Ze springen mee in de bus en samen rijden we naar de oude Spaanse haven. Nu ja, ‘haven’ is een groot woord. Het gaat om een kabelbaan, met 2 betonnen pijlers in de ondiepe zee.
Deze téléphérique werd gebruikt om mensen en goederen aan land te brengen. Boven ons zweven de oude, verroeste wagons. Een merkwaardig stukje industriële archeologie, waarvan je de opbouw trouwens kan bekijken in dit oude filmpje.
Onze volgende halte is Lagzira, wereldberoemd voor zijn arches. Met zijn kleine cafeetjes en mooi strand is het een pleisterplek voor de Marokkanen uit de buurt. Na een korte wandeling – voetjes in het zand of in de zee – staan we oog in oog met de indrukwekkende arche. Onderweg snuiven we de couleur locale op.
Maandag 9 oktober 2017
Mirleft, in de jaren zeventig een flowerpower stadje, bestaat uit een hoofdstraat met kleurrijke arcades. Deze voormiddag is er een soek, waar vooral mannen de ver- & inkoop doen. We rijden via Arbaa Sahel naar Tiznit. Aby, een Belgische Marokkaan, wacht ons met open armen op.
We wandelen langs de oude stadsmuur naar de oude moskee, die qua constructie lijkt op de Saharagebouwen in Mali. We lunchen in de prachtige riad van Aby. In de namiddag wagen we ons aan een duoparapentesprong. Zwevend langs de kliffen met de Atlantische Oceaan aan je voeten. Een onvergetelijke ervaring!!!
Dinsdag 10 oktober 2017
We nemen afscheid van de Atlantische Oceaan en rijden naar Tafraoute, het kloppende hart van de Marokkaanse Berbertraditie. De Anti-Atlas (of ‘Kleine Atlas’ in het Arabisch) is een fascinerend gebergte met roodgekleurde rotsen, afgewisseld met vruchtbare oases.
We bezoeken het oudste Berberhuis van de streek, het ‘Maison Traditionelle’. In de gastenkamer worden we ontvangen met absintthee en Berbermuziek. Samen met Brahim wandelen we door de ruïnes van het oude Oumesnat door de Amandelvallei.
De meeste mannen werken in grote steden of in het buitenland. Vrouwen, kinderen en bejaarden blijven achter. Op de vraag of dit niet gevaarlijk is, volgt hier steevast hetzelfde antwoord: “De leeuw waakt over hen.” Dat is geen loze kreet, maar een rotsvast vertrouwen.
Vanuit ons hotel ‘Chez Amylia’ zien we de leeuwenkop. Zou hij ook over ons waken?
Woensdag 11 oktober 2017
Vandaag staat er een bijzondere uitstap op het programma. Met 4X4’s rijden we door de kloof van de Aït Mansour. We maken er een wandeling in deze prachtige smalle kloof en door de Oued, waar af en toe water in stroomt. De chauffeur zegt: ‘Il y a de l’eau quand il pleut’.
De dadelpalmen, olijf-, argan- en vijgenbomen filteren het felle licht. De Berberhuizen plakken tegen de rotsen. We voelen ons klein. In het dorpje Gdort worden we met couscous royale verwelkomd door Rachid, zijn vrouw en 2 zoontjes. Ondertussen steelt de kleine Said onze harten.
Donderdag 12 oktober 2017
De Kasba van Tizourgane, gebouwd in de XIIIe eeuw, ligt hoog op een heuvel. Deze versterkte graanburcht had als doel om mensen een veilig onderkomen te geven en plunderingen te voorkomen. De imposante agadir heeft 200 ruimtes, alles met leistenen en zonder mortel.
Jamal Moussali maakte van de vervallen ruïne een pareltje. Hij geeft ons een privérondleiding. Zijn vrouw Malika heeft voor ons gekookt. We genieten van een driegangenmenu op het zonnig terras. Het weergaloze uitzicht krijgen we er gratis bij!
Het is hoog tijd om Taroudant te verkennen. Deze stad wordt ook ‘Klein Marrakech’ genoemd, omwille van de imposante stadswallen. De stad ligt fantastisch tegen de bergtoppen van de Hoge Atlas.
De soeks en pleinen hebben iets ‘betoverend’, voor wie zich door de charme laat inpalmen. Er zijn verhalenvertellers, boksers, slangenbezweerders, … We keren na deze geanimeerde wandeling terug met een calèche. Een verrassende avondlijke tocht!
Vrijdag 13 oktober 2017
Na een shoppingvoormiddag lunchen we in het prachtige domein Villate Limoune. We genieten met volle teugen van onze overheerlijke schotel onder de sinaasappelbomen. Het lijkt wel een sprookje van 1001 nachten! Arabische geuren gemixt met duizenden kleuren.
