+32 495 570 118

Peloponnesos (2 – 9 september 2018)

Zondag 2 september 2018

Onze reis begint in mineur: de vlucht naar Athene met SN Brussels Airlines is ‘canceled’. Het wordt voor velen onder ons een lange dag… We worden willens nillens in 4 groepen verdeeld. Gelukkig hebben we een toffe groep die er ondanks alles het beste van maakt.

Maandag 3 september 2018

We slapen uit en beslissen Mycene pas in de namiddag te bezoeken. De bloeitijd van Mycene valt in de periode tussen ca. 1400 en 1200 v. Christus. De bekende Leeuwenpoort dateert uit de 13e eeuw v.Chr.  Het is het mooiste voorbeeld van de citadelarchitectuur. De Duitser Heinrich Schliemann gebruikte zijn geld om de archeologische opgravingen te financieren. Hij dacht dat hij het masker van Agamemnon gevonden had, een echte schat! En hij trouwde de veel jongere Griekse vrouw Sophia. Samen kregen ze één zoon, Agamemnon, die later Grieks ambassadeur werd in de V.S.

De leeuwenpoort in Mycene
Dinsdag 4 september 2018

De ruïnes van Epidaurus behoorden ooit tot één van de belangrijkste kuuroorden van de oudheid en Griekenland. Men vereerde hier de god van de geneeskunde Asklepios, volgens de sage een zoon van Apollo en Korone. Dit heiligdom bloeide van de 6e eeuw v.C. tot de 2e eeuw na Christus. Uit heel Griekenland stroomden er de zieken heen, om genezing af te smeken. We bezoeken eerst het minder toeristische gedeelte van de archeologische site: het luxe-hotel met 160 kamers, het restaurant, de wellness-avant-la-lettre, het kleine maar fijne museum.

En dan is het hoog tijd voor het paradepaardje van Epidaurus: het theater. Het is het best bewaarde theater van de Oudheid. De akoustiek is er wereldvermaard! Van bovenaf hoor je een speld vallen. En je hebt er natuurlijk een onvergetelijk uitzicht. Henry Miller schreef er ooit een prachtig vers over: ‘At Epidavros, I felt a stillness so intense that for a fraction of a second I heard the great heart of the world beat and I understood the meaning of pain and sorrow’ (Uit: The Colossus of Marcoussi)

Onvergetelijk… het theater van Epidaurus

’s Avonds genieten we van het prachtige zicht op de baai van Tolo. Ons Hotel ‘John and George’ is een topper! Daarna zetten we Griekse pasjes op de dansvloer. Eerst nog een beetje ingetogen. Maar hoe later op de avond… hoe zwieriger de heupen tekeer gaan. Hoppa!

In de maat (een beetje toch)
Woensdag 5 september 2018

Vandaag verkennen we de Argolis, een vruchtbaar gebied met wijndruiven, olijf- en abrikozengaarden. Na een korte stop aan de citadel van Tiryns, de 700 m lange Cyclopische muur, rijden we naar het dorpje Aghia Triada, waar we een byzantijns kerkje uit de 13e eeuw bezoeken. Het heeft Vlaamse roots! Het dorp Aghia Triada was vroeger gekend als Merbakas, een naam die gerelateerd is aan het Vlaamse dorp Moerbeke. Een zekere Willem van Moerbeke (uit Moerbeke) was tot aan zijn dood in 1278 Aartsbisschop van Korinthe. De papas komt voor ons persoonlijk de deur openen. We staan in stille bewondering voor al dit moois!

Een kerkje met Vlaamse roots

 

Tijd voor een groepsfoto

Daarna bezoeken we het centrum van Argos, ooit een van de machtigste steden van het land. De stad bereikte zijn hoogtepunt in de 7e eeuw v. Chr. Er kwam een tweede bloeiperiode in de Romeinse tijd. De Romeinen lieten indrukwekkende thermen, een agora, een odeon en een aquaduct achter. Een nieuwe duik in de geschiedenis, dus.

Op de middag komen we in Nafplion aan. Dit gezellige havenstadje wordt door de Grieken ook wel ‘De Stad van de liefde’ genoemd. We bezoeken het Venetiaanse Fort Palamidi. Er wacht ons een flinke klim op gladde stenen. Gelukkig is het uitzicht over de baai fenomenaal. Beneden zien we het vestingeiland Bourtzi. Tot 1930 woonde de beul van de stad hier. In Nafplion zelf was hij immers niet welkom. Later deed de vesting dienst als gevangenis.

Donderdag 6 september 2018

Voor velen is de bootexcursie naar de eilanden Hydra en Spetses een topper. De dag kan eigenlijk al niet meer stuk wanneer enkele olijke dolfijnen minutenlang naast onze boot zwemmen. Wat een spektakel!

Een dol-fijne ervaring

Hydra is een belangrijke toeristische bestemmingen van Griekenland. De baai bij de hoofdstad lijkt op een reusachtig theater met de haven als scene en de huizen als tribunes. De vissers- en jachthaven is een van de mooiste van Griekenland. Er rijden geen auto’s. Je kan wel het stadje te paard of per ezel verkennen. Wij houden het bij onze eigen spierkracht.

De ezel, een ideaal transportmiddel

Het tweede eiland waar we halt houden is Spetses. Het is dé vakantiebestemming bij uitstek van de Atheense burgerij. Zij bezitten hier mooie vakantievilla’s. Spetses is bovenal het eiland van Lascarina Bouboulina, de grote dame van het Griekse verzet tegen de Turken.

Verzet en luxe, verenigd in een foto
Vrijdag 7 september 2018

Vandaag staat er een facultatieve excursie op het programma. Onze bestemming is Mystras. Via Tripolis rijden we naar het zuiden van de Peloponnesos tot in de Byzantijnse stad Mystras, die tegen een helling van een steile berg gebouwd is. Rond de middeleeuwen woonden hier maar liefst 40.000 mensen. Het kasteel boven op de heuvel werd door de Franken gebouwd. Later kwamen de Byzantijnen en in 1348 werd hier het Despotaat Morea gesticht. Ongeveer twee eeuwen lang kende Mystras een enorme welvaart met schitterende kerken en prachtige fresco’s. Later kwam de Ottomanen en de Venetianen. In de 18e eeuw kwam het verval en trokken de mensen weg uit de stad.

Indrukwekkende landschappenSinds 1989 is Mystras Unesco werelderfgoed. Het is tegenwoordig een beetje een spookstad, waar enkel nog 6 nonnen wonen. Maar wat is het heerlijk om hier te verdwalen op de smalle geplaveide straatjes en bergpaadjes.

Een commercieel oud nonnetje

Na een heerlijk middagmaal in restaurant Xenia rijden we via Sparta terug naar ons hotel. We stoppen nog even aan het standbeeld van Leonidas. Wij kennen hem vooral van de pralines, maar hij was ooit de Koning van Sparta.

Leonidas, meer dan pralines
Zaterdag 8 september 2018

Het zonnetje schijnt en alles is rustig. Een perfecte dag om naar het onbewoonde eilandje Daskalio te varen. We genieten van de idyllische omgeving, de zee en een lekkere barbecue met Griekse wijn, Amstel en ouzo. En van een groeps-zwembeurt in de zee. De ene drijft, de andere zwemt, nog een andere drinkt… Zalig!!! De souvlaki’s en de Griekse sla smaken hier beter dan waar dan ook.

Zwemmen of drijven, het maakt niets uit

BBQ op het strand
Zondag 9 september 2018

We staan vroeg op en vertrekken naar Athene, een rit waarbij we vooral genieten van de mooie zonsopgang. Aan het kanaal van Korinthe houden we een fotostop. Sinds het graven van dit kanaal in 1893, is de Peloponnesos het grootste ‘eiland’ van Griekenland. Het heeft de vorm van een moerbeiboom. De andere naam van de Peloponnesos is dan ook Morea (van het Griekse woord mouro). Het Kanaal is ongeveer 6,3 kilometer lang, 24 meter breed en 8 meter diep.

Het kanaal van Korinthe

Om 9:00 u zijn we aan de Akropolis. Na een flinke klim ontmoeten we onze Vlaams-Griekse gids Fotini. Ze leert ons alles over een van de meest bekende plekken ter wereld en hét gezicht van Griekenland. We zijn de grote drukte voor en kunnen volop genieten van de adembenemend mooie site. Pure schoonheid!

Het tempeltje van Nike

We stoppen nog even bij het Olympisch stadium, waar ooit de eerste moderne Olympische Spelen georganiseerd werden op initiatief van Baron Pierre de Coubertin. We schrijven 1896. Hoog tijd om ons naar de luchthaven te haasten, waar we kilometers moeten malen. Onze stappenteller zal ons straks feliciteren!

In Zaventem nemen we afscheid van elkaar. Het was een reis met een woelig begin maar een fantastische herinnering voor ieder van ons! Het is geen vaarwel maar tot wederzien!

 

 

Vraag mijn hulp bij je reisplannen!

Related Posts

Leave a Reply